Pożar

Po policzku spłynęła łza,
Ciało przeszedł dreszcz,
Umysł zaczšł powoli wariować.

Czuć było zapach dymu,
Bólu i œmierci.

Kurtyna ognia zajęła pobliskie domy,
Strawiła pobliskich ludzi,
Unoszšc w przestrzeni
Jedynie ostatnie krzyki.

To były ostatnie minuty,
Ostatnie chwile bytu i życia.

Ogień okršżył jej ciało
Leżšce bezwładnie w trawie,
Czšstki jej umysłu
Błšdziły jeszcze wœród pól i domów
Jakie tu niegdyœ były,
Wœród rodziny i przyjaciół.

Póki ogień na proch
Nie zwęglił ciała,
Pozostawiajšc duszę samemu sobie,
Wolnš jak ptak,
Szybujšcš do nieba.

autor

Nika Snape

Dodano: 2004-07-13 20:20:26

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie