Pożegnanie...
" Daj nam wiarę,że to ma sens... że nie trzeba żałować przyjaciół... i przekonać,że tak ma być ... że po głosach tych wciąż drży powietrze "
Serce płacze
rozum pojąć niepotrafi
to zbyt trudne dla mnie...
Cząstka mnie jakby umiera
Weź ją, uratuj i zachowaj
Niech to wszystko stanie się prostsze...
Czas zagoi ranę
Pogodzimy się z tym - bo trzeba
a potem wśród uśmiechów
odnajdziemy się na nowo
rozumiejąc sens tego co teraz...
*+* ... *+*
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.