Poznaj mnie

Poznaj mnie... poznaj moje myśli...
Namaluj mój nastrój na czystym skrawku nieba...
Może ogrzeje go słoneczny promyczek nadzieji...

Poznaj mnie... poznaj moje myśli...
W każdym zakątku ciała, duszy ukrywam siebie...
Plątam wstęgi radości i niepowodzeń...
Splatam cierpienie z nadzieją...

Kolejna maska zakładana na twarz...
Kiedy ja z siebie zrywam zawsze ginie jakaś cząstka mojego prawdziwego ja...

Więc jak poznasz mnie... poznasz moje myśli?
Bądź mną... bądź ze mną...
Odkryjesz prawdę...
Moją tajemnicę...
Ona jest taka oczywista i jedna...
Można mnie poznać...
Lecz trzeba nauczyć sie słuchać...
Wsłuchiwać się w mój delikatny świat utkany z niewidzialnej, srebrzystej nici łez i złotego pyłu westchnień...

Poznaj mnie... poznaj moje myśli...

Wiersz dedykuje sobie, zebym mogła sie wreszcie zrozumieć...

autor

Natchniona

Napisany: 2005-12-02 Dodano: 2005-12-02 22:11:22

Ten wiersz przeczytano 1462 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie