Pozwalamy

świetny wiersz - najlepszy jaki dotąd czytałam.

"Jezioro seledynowa butelka
wciśnięta w trawę"...i ten..." las jak kościół
"...-przypomniały mi się miejsca mojej młodości i
dzieciństwa - pięknie - wiosennie pozdrawiam:)

Las jak kosciol wycisza,uspokaja,pozwala
zapomniec o brzydocie,pomaga w odnalezieniu
prawdziwej milosci.Piekny wiersz.

Extra. A ja cóż, nawet nie umiem mądrze skomentować. W
każdym razie bardzo mi się podoba.

Bardzo ladna, ta miniaturka :)

rozmarzyłem się - ale czy można zapomnieć.?

Jak zwykle niesamowity klimat

"zdejmujemy z twarzy miny" warto jest pozwolić,
otworzyć się na naturę, podoba mi się :-)

...sugestywny... w konfrontacji z przyrodą,
niepotrzebne są nam maski... to inny wymiar...
zapominamy... pozdrawiam:)

Wiersz refleksyjny, metaforyczny -
skarga.Interpretacja. Co z naszą miłością? cyt.A my
cóż.. Nasze uniesienia zdjęte, jak maski, światło
duchowe-podskórne iluminacje/piękne skojarzenie -
asocjacja/ Porównanie do lasu nie nowe to echo
wspomnień, ale w kontekście ciszy i gry
świateł/prześwity/, jak w katedrze, oraz sacrum w
wymodleniu - daje wartość uczucia Puenta jest wyrzutem
Dobry:)Serdeczności

Im bliżej natury, tym człowiek prawdziwszy!
Pozdrawiam!

witaj, ładna miniaturka, tyle w niej ciszy i
przestrzeni. pozdrawiam

ładnie dobrane słowa i my,śl poprowadzona...........

ładne to mini:)

jak jestem w lesie, to nieraz właśnie porównuje go do
kościoła, podobny majestat, świetny wiersz!