Praca domowa
Prace domowe futerkowe zwierzęta
Wciąż cieknie z okienka prawda wynajęta
Rosną problemy jak po deszczu grzyby
Problemy olbrzymie czy tylko na niby
Tematy zastępcze mające na celu
Pogubić w swym gąszczu ubytki w portfelu
I wnet pod pozorem twojej wygody
Nakazów przybywa ubywa swobody
Dzisiaj rolnicy wczoraj kierowcy
A jutro to ty będziesz ten obcy
Będziesz krzyczał pośród martwej ciszy
Nie będzie nikogo i nikt nie usłyszy
Zagrody ciaśniejsze coraz wyższe płoty
Człowieku umierasz pod ręką idioty
Reką budującą idioty marzenie
Wygaś okienko uruchom myślenie
Kunice, 07.02.2024
autor
miech
Dodano: 2024-02-07 00:42:43
Ten wiersz przeczytano 289 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Witaj, nie wiem czy dotarła do Ciebie informacja, że z
dniem 15 marca 2024 nasz portal poetycki
wiersze.kobieta.pl ma być skasowany z całą jego
zawartością. Jeśli chcesz skopiować swoje wiersze, to
lepiej zrób to przed 15-tym marca.
Cała społeczność bejowa zbiera się u Patryka (amaroka)
i popiera wniosek walki o nasz wspólny dom, każdy
podsuwa własne pomysły, co można zrobić, żeby
właściciele portalu zmienili zdanie. Reprezentuje nas
oczywiście cenzor Pan Jan i to on prowadzi rozmowy na
wyższym szczeblu.
Zostawiam Ci link do ostatniej publikacji amaroka, tam
są wszystkie nasze komentarze, warto by było abyś jako
użytkownik Beja wypowiedział/a się w tej sprawie jako,
że tworzymy razem watahę, która tak łatwo się nie
poddaje.
https://wiersze.kobieta.pl/wiersze/konsultacje-spolecz
ne-sprawie-beja-591448
Wiersz prezentuje obraz narastających problemów
społecznych, prowokując do refleksji nad zmieniającą
się rzeczywistością i potrzebą myślenia. Słuszna teza,
dotycząca aktualnych spraw ...
(+)
a wszystko wiedzie do ciemnej masy
bo łatwiej rządzić tymi z podstawowej klasy
bo które dziecię sięgnie po książkę
jak stosy gierek i różowych wstążek
świeci na ekranie
powiedzże panie
Była Moskwa świętością teraz Bruksela jednością.
Ale MY zawsze będziemy Polakami. Komu nie po drodze
to na jednej nodze niech robi skok do siebie.
pod pozorem wolności wciąż tę wolność nam ograniczają.
Państwo to już nie MY, tylko zbiór paragrafów.