Jeden dzień z życia
Jestem najbogatszym
panem na świecie.
Jest tak wiele pytań,
dlaczego tylko na jeden dzień
zamienił swoją rolę,
zrzucił marynarkę,
białą koszulę,
ubrał dziurawe łachmany.
Jeszcze dokładnie nie wyszedł,
a już nazwali
go łazarzem.
----
Można go popchnąć
bez słowa przepraszam,
wyśmiać swobodnie,
przecież i tak nie pójdzie
do nikogo na skargę,
a kiedy życzliwy przyniesie
zupę w metalowej misce,
drugi wyleje,
żeby jadł z ulicy.
----
Patrzą, jakby w ich oczach szukał
litości.
Ciągle na nią czekał.
Skąd są tego pewni?
Może wciąż nosi
w sercu wiarę,
że wśród ludzi znajdzie anioły.
----
Stajesz się neandertalczykiem,
odzianym w zwierzęcą skórę,
i nie zastanawiasz się,
jaka jest Twoja rola,
czy jesteś kimś ważniejszym,
tylko czy nadal pozostajesz człowiekiem.
----
Kiedy wróci znowu do domu,
czy powie, że rozumiem, jak to jest,
sprawi, że przynajmniej jeden
nie zostanie stratowany
przez buty, które tylko
deptają słabych i bezbronnych.
Autor wiersza Damian Moszek
Damian Moszek
Komentarze (7)
O tym kim jesteśmy nie świadczy
wykształcenie, majątek, wygląd, talent, ale... to jak
traktujemy drugiego człowieka...
Poruszająca treść. Zgadzam się z opiniami moich
poprzedników.
Pozdrawiam ciepło :)
Smutne bardzo...
I za Mariat - wiersz z przekazem dla młodzieży. Bo
ostatnio, niestety, zbyt często bywam świadkiem
przerażających zachowań młodych ludzi wobec
bezdomnych, inwalidów itd... Coś strasznego...
Pozdrawiam.
Zatrzymujesz swoim wierszem W każdym człowieku trzeba
widzieć człowieka
Pozdrawiam serdecznie :)
"Może wciąż nosi
w sercu wiarę,
że wśród ludzi znajdzie anioły."
Anioły wśród ludzi? To raczej 'towar' deficytowy.
Pozdrawiam.
Trzeba widzieć człowieka w człowieku. ozdrawiam
serdecznie:)
Może wciąż nosi
w sercu wiarę,
że wśród ludzi znajdzie anioły.
---
takich dziś świat zwie naiwniakami, a może jeszcze
bardziej dotkliwie.
Wiersz z przekazem dla młodzieży.
Tekst przekazuje refleksję nad kondycją człowieka oraz
jego relacjami społecznymi, stawiając pytania o
tożsamość, godność i współczucie, co z kolei skłania
do refleksji nad naturą ludzkiego istnienia i ogółu
społeczeństwa.
(+)