Pragnienie...

Dopóki gwiazdy na niebie będą świecić
a blask księżyca rozpraszał mroki nocy,
dopóty miłość będzie do serc się garnąć,
dostarczając im wzruszeń, magii i mocy.
Dziękuję Piorónku za wgląd do wiersza i ciekawy
komentarz.
Serdecznie pozdrawiam :)

_wena_
'Czerwone gitary' jak ten utwór z wierszem robią
piorunujące wrażenie na mnie!
Pokazałaś w tym utworze wartość miłości, jaka w
dzisiejszych czasach wygląda ciut inaczej, ale to
wciąż miłość, tylko pytanie się rodzi, w jakich
warunkach funkcjonuje ona? Dalej nie dopiszę... Bo
wybuchnę.
Z podobaniem się dla treści!
Pozdrawiam cię serdecznie

:)))
Miłego dnia.

Witaj
Szczęśliwiec z tego tajemniczego pana W.
:)))
Pozdrawiam

:)

na taką miłość każdy zasługuje...pozdrawiam

piękne wyznanie wenko

Jestem pod wrażeniem tego urokliwego wiersza;)

Miłość nieodwzajemniona ma marne szanse na przetrwanie
:(
Kochać i być kochaną to coś dla mnie :) Mam nadzieję,
że niedługo poznam jej smak, bo pierwszy krok mam za
sobą :)
Dziękuję Teresko za przeczytanie i komentarz,
ślę serdeczności :)

Pragnienie miłości...Wandeczko, która z nas tego nie
pragnie, to niby nie tak wiele, a jednak, jakże trudno
kochać będąc kochaną...uściski, pozdrawiam z uśmiechem
:)

Dziękuję i ciepło pozdrawiam :)

Pięknie napisane o miłości, potrzebie bliskości oraz
pokochaniu człowieka nie "za coś" tylko takim, jakim
jest...Serdecznie pozdrawiam :)

To prawda, ale warto od czasu do czasu kilka czułych
słówek powiedzieć kochanej osobie, które są miodzikiem
na serce :)

Nie trzeba słów przy porozumieniu dusz.

Pięknie dziękując kolejnym czytelnikom za wgląd do
monologu i miłe słowa w komentarzach, serdecznie Was
pozdrawiam :)