Pragnienie

Pójdę do miejsc tych świętych nieznanych
odrzucę trzy łzy garścią w ognisko
zachłysnę wiarą niczym pijany
stąd już do raju jest bardzo blisko

chwilę pomodlę rozdam uśmiechy
łagodnie musnę cichą jałmużną
zamiera chytre spojrzenie grzechu
wysupłam czułość gestem usłużną

spiję nadziei z ust nektar słodki
rozplączę język by chwalić Boga
zła obraz mięknie szary i wiotki
miłością pędzę to prosta droga

autor

m13m1

Dodano: 2010-02-02 02:09:29

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie