Pragnienie przeszywa mą duszę

Pragnienie przeszywa ma duszę jak miecz żołnierza ciało,
widzę Cię w snach lecz to zbyt mało,
to juz nie ty, nie twoje usta, nie oczy, nie włosy,
to nie to samo, jestem bez ciebie jak śmierc bez kosy,
jestem tu sam, szarym swiatem otoczony,
jak w lesie pies przez ludzi porzucony,
nikomu niepotrzebny, niechciany,
z braku sensu życia, w sercu zalamany,
w bagnie smięrdzącego smutku zatopiony,
w tragicznej miłosnej poezji roztargniony.

autor

piotr87

Napisany: 2006-07-20 Dodano: 2006-07-20 20:36:06

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie