Prawda

Prawda w więzieniu (!?). Bezpośrednia i szczera
konfrontacja z rzeczywistością, ale z nutą ironii.
Prawda w wierszu jest przedstawiona jako bezwzględne
bóstwo, które ostatecznie prowadzi do konfrontacji z
własnymi wyborami i decyzjami życiowymi.
(+)

AMOR1988

Oczywiście jest tam, gdzie ma być. Jednak ludzie
czasem, tak jak bohater mojego wiersza, zamknął ją w
szkatułce, która wygląda jak książka. W obawie przed
zawartością treści i istotą prawdy w niej, nie sięga
po nią, nie chce jej znać, a nawet ją wypiera. Woli
wszech obecne i dostępne kłamstwo, fałsz, obłudę,
iluzję. Jakże czasem miłe i słodkie to, nie to jak
prawda, która jest: trudna, gorzka, przytłaczająca. To
kwestia wyboru i decyzji po co sięgamy. Musimy się
liczyć z jej skutkami i konsekwencjami. Nawet brak
wyboru i decyzji także jej dotyczy.

Dziękuję za komentarz i pozdrawiam miło ;-)

Prawda stoi na swoim właściwym miejscu , prawda?

molica

Witaj serdecznie ;-)
Z prawdą jest tak, że trzeba po nią sięgać bez obaw,
strachu i lęku, taką jaką jest. Prawdę trzeba
odkrywać, szukać jej nieczęsto z trudem i mądrze
rozeznawać ją. Inaczej dostaniemy ogólnodostępny
fałsz, zakłamanie, iluzję i nieprawdę. Jeśli ktoś
zaniecha jej poznania żyje w matrix.

Pozdrawiam miło i życzę udanego wieczoru i weekendu
;-)

Maciek

Dziękuję bardzo za wszystkie komentarze. ;-)

Pozdrawiam miło ;-)

Witaj,

podobają mi sie te wersy, ale jak przeczytałm dopisek
po zakończeniu strof to zwątpiłam.../+/

Nie należę do tak określanej grupy ludzi.
Całe życie 'goniłam' za prawdą.
W teorii i praktyce.
Dzisiaj wiem to co wiem i już nie gonię...

Pozdrawiam serdecznie, życzę miłej niedzieli, dziękuję
za odwiedziny i miły komentarz.

Maćku, jeśli dla kogoś pisanie rymem częstochowskim
jest trudne, to ja tego nie rozumiem i na szczęście
nie muszę.

Mily, nie jest łatwa... bo rymy dokładne to nie to
samo co oklepane.
Tyle wierszy w historii poezji napisano rymami
dokładnymi i nadal się tak pisze bo poezja kocha rymy
i tym się szczególnie różni od prozy. Ale białe
wiersze też mi się podobają o ile są nadal wierszami.

Maćku, Twój wpis nic nie zmieni w moim życiu.
Nie ma przymusu uczyć się czegoś nowego i próbować
nowych możliwości.
Nie napisałam, że częstochowszczyzna jest zła, tylko
łatwa mz

Mily, rymy częstochowskie według najnowszej definicji
to nie rymy dokładne a oklepane i popularne np.
szlocha - kocha , dzieci-świeci a nasza koleżanka po
piórze pisze rymem dokładnym ale nie oklepanym. Poza
tym oklepane rymy używali nierzadko wielcy poeci i
jakoś to im uszło...

z podobaniem prawdziwie jestem na TAK

Czekam zatem na chociaż jedną próbę :)
Miłego!

Mily

Czytam tutaj i nie tylko wiersze innych osób i
obserwuję, że tu wiele osób zasłużonych w poezji ich
używa. Piszę wiersze i prozę od 2009 roku. Uważam, że
zawsze warto się uczyć i nigdy na naukę nie jest zbyt
późno.
Doceniam troskę i dziękuję za podpowiedź ;-)

Nie ma nic złego w rymach częstochowskich. Są też inne
rymy, które warto poznać, gdy chce się rozwijać w
pisaniu.

Nie miałam na myśli nic złego. Sama, gdy zaczynałam
pisać byłam przekonana, że są rymy tylko dokładne. Nie
wiem skąd mi się to wzięło :)

Można spróbować czegoś innego, ale przymusu nie ma.
Pozdrawiam :)

Mily

Tak, zgadza się. Wolność jest w prawdzie. ;-)

Cóż złego z tymi rymami częstochowskimi? Słyszę tu i
ówdzie pogardliwe komentarze. Łatwo pisać wiersze bez
rymów, niemających nawet melodii. Kilka słów
napisanych, nawet nieskleconych, a tu lawina oklasków.
Czego tu ja w tym nie rozumiem? Jestem w zasadzie
proza-istką. Piszę co czuję i czego nie czuję. Reszta
przychodzi sama. Może ja z Częstochowy jestem i o tym
nie wiem? ;-) Poczytam jak to jest z warszawskimi.
Miałabym na miejscu ;-)

Pozdrawiam i życzę miłego wieczoru ;-)