Prawda O Ludziach

Wierszyk ten dedykuję wszystkim, by zastanowili się chwileczkę nad swoim życiem...

Łzy... a oni tacy obojętni
stoją z dala tacy beznamiętni
wpatrzeni w wizję wspaniałego świata
zachwyceni pieniędzmi... "czym chata bogata"
chciwi, chcąc zabrać całą ziemi radość
siejąc pustkę, zło i nienawiść
nie zauważają krzywdy drugiego człowieka
bojąc się , że bogactwo wraz z czasem ucieka
krew płynie, krzywda się dzieje
ale oni nie patrzą, modląc się żarliwie "...Aniele..."
pobożni, mili po wierzchu
źli, okrutni we wnętrzu.
Łzy płyną, oczy pełne żalu,
ale oni nie widzą, żyjąc po mału,
nigdy w tył nie spoglądają
smutku bliźniego nie zauważają.
Tacy są oni, oni - ludzie.
ja to wszystko czuję, widzę
za to ich szczerze nienawidzę !

autor

aneta_klb

Dodano: 2006-02-19 19:46:41

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie