Z prawdą w tle

W kłamstwie wciąż pogrążał siebie
Tak chce ukryć że nic nie ma
Całe życie klepał biedę
Więc to była zwykła ściema

Że majątek ma po dziadkach
Stary dwór co stoi w parku
Biżuterię złoto w sztabkach
I kolekcję whisky w barku

Ona słysząc tę opowieść
Prawdy też nie powiedziała
A skromnością chciała dowieść
Że z natury jest nieśmiała

I choć miała piękne ciało
To o wiejskim pochodzeniu
Mówić jej nie wypadało
Więc kłamała siedząc w cieniu

O rodzinie w Ameryce
Starej ciotce milionerce
Której spadku obietnice
Przybliżało chore serce

W każde kłamstwo uwierzyli
Żeby pławić się w luksusie
Bo w marzeniach są tak silni
Wtedy mogą żyć jak ludzie

W końcu ta fantazja pryśnie
Wstyd się będzie z tego cieszył
Kłamstwa obnażając zmyślne
W mig chorobę tę wyleczy

autor

owiga

Napisany: 2023-05-19 Dodano: 2023-05-19 06:48:03

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Parodia Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie