Projektant życia i śmierci
Jesteśmy naszym światem. Moje zdanie
Nie znasz mnie, ale możemy się poznać
Widuję Cię w przeróżnych sytuacjach
życia
Chcę być całością Twoich puzzli. Do końca
dni
Znam Twój rozkład dnia. Zainteresowania.
Kino
W którym ja widzem, ty aktorką mojego
planu
Moje listy wsuwane pod drzwi. Głuche
telefony
Napisy pod oknem i na masce samochodu.
Jestem
Mam plan. Będziemy razem. Jesteśmy
zgodni?
Nie pytam. Stwierdzam. Wedle marzeń, z
Tobą
Czy to nie piękne, spotkać się na
drodze?
Nie znam Twoich planów na życie. Znam
swoje
Dlaczego nie chcesz? Nie znasz mnie, jak ja
Ciebie
Nie możesz tak po prostu odrzucić mojej
osoby
Nie pozwolę Ci na to. Chcę dobrze dla
Ciebie
Nie rób czegoś czego mogłabyś żałować
Niech chcesz. Dobrze. Odejdę lecz nie
samotnie
Nie możesz żyć beze mnie. Nie mogę żyć bez
Ciebie
Odchodzisz pierwsza. Zabrałaś mi serce. Ja
Tobie duszę
Nie ma Ciebie. Nie ma sensu życia dla mnie.
Odchodzę
Projektant naszego życia i śmierci
Komentarze (2)
Dobry wiersz, a dla mnie to "z życia stalkera".
Pozdrawiam
Nie jestem przekonana czy możemy sobie tak po prostu
życie zaprojektować, a nawet wiem, że życie samo pisze
własne scenariusze, a jeśli chodzi o kogoś na kim nam
zależy, to msz warto walczyć o to, by być z tą osobą,
bo inaczej możemy żałować, że takiej próby nie
podjęliśmy.
Pozdrawiam wieczornie, z podobaniem dla wiersza,
dobrej nocy życząc.