Prośba..
Mów mi szeptem słowa
O nieznanej treści
Pieść nimi mą duszę
Snuj mi opowieści
Zasłoń swoją tarczą
Wnętrze moje całe
Zanim moja dusza
Zamilknie na stałe
Usłysz kiedy milczę
Rozwiąż mnie jak wstęgę
Zaglądaj w głąb myśli
I czytaj jak księgę
Przeszywaj mnie wzrokiem
I całuj zmysłami
Częścią jednej chwili
I całymi dniami
autor
izabela
Dodano: 2014-03-17 09:54:40
Ten wiersz przeczytano 1666 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
rozwiń mnie jak wstęgę i zawiąż
w kokardę.
Pozdrawiam serdecznie
Wystarczy poprosić. Ładnie prosisz :)
skoro prosisz Izabello clarissima
natychmiast ad verbum się imam
i słowa którymi aż duszę od pieszczt zatyka
pozwolisz, tobie zapiszę w kilku językach;
I admire the beauty of your lady away
about any time, and even today!
cheveux d'or coulant sur ses épaules qui se sont
révélées
assurez-vous ressemblez à un ange dans le domaine de
l'Elysée
rubio bastardo de ojos azules llenos de secretos
No domar, ninguno de los miserable locales poetas
Sie brauchen einen harten Blick und Sprache
etwas, dass Sie uns auf dem aussehen können Drachen
так красиво миледи безупречного рисунка
Я не мог забыть словесную подарoнках!
bardzo osobisty wiersz
i Twa prośba - pozdrawiam
Śliczny wiersz, ciekawy i romantyczny. Pozdrawiam
cieplutko.
:):):) cała przyjemność po mojej stronie :)
też taką prośbę złożę pozdrawiam
Ładna prośba, też taką wystosuję:)> Pozdrawiam