Prowadż mnie
prowadż mnie za rękę
uścisk jej ukoi
ciepłem rozgrzeje błogim,
mogę iść cichutko
słuchać twoich słów
płynąć w ich tonacji,
mów,mów mi jeszcze,
z lękiem oddalam myśl,
że kiedyś nastanie
cisza
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-05-09 06:37:17
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
piekny wiersz.
zdecydowanie za krotki, traci przez to tresc
Ślicznie, bardzo dobrze cię rozumiem, to samo
czuję...Jak ten uścisk dłoni łagodzi smutek rozstań i
cieszy przy powrotach...
Masz mały błąd w tytule :)
A wiesz to udana miniaturka :)
podaj rękę i słuchaj to miłość szepcze ....
bardzo lubię miniaturki , pięknie :)
Dopoki on prowadzi za reke nic zlego nie moze sie
przytrefic.Nie wolno myslec o ciszy.Pieknie
Niebieska Damo.++++
Ładnie powiedziane :)
Ładnie napisana miniaturka.....
Bardzo ładny wiersz, taki delikatny proszący...
Pozdrawiam :)))
delikatna, cicha prośba.... a brzmi jak stłumiony
szloch
Cichy wiersz,ja tą ciszę już słyszę