PRZEBACZAĆ
Przebacz mi Tato i wybacz Mamo
Choć jestem blisko droga daleka
Żałuję tego nie jest tak samo
Trzeba się zbliżyć czas nam ucieka.
Gdzie ta rodzina gniazdo radości
Gdzie są spojrzenia podanie ręki
Nie można dłużej ulegać złości
Już czas się pozbyć życia udręki.
Wybaczcie córce rodzice moi
Ja chcę zapłakać szukam ramienia
Niech się ta rana wreszcie zagoi
Wyjdźmy na słońce z zimnego cienia.
Kto się odważy uraz odrzuci
Nie będzie szukał kary i winy
Dacie mi szansę do was powrócić
Tak bardzo pragnę mojej rodziny.
NAP . LECH KAMINSKI .
Komentarze (8)
Mądry wiersz. Dobrze jest wybaczyć :))))
Wzruszający,życiowy wiersz.
Rodzice z pewnością przebaczą,bo
przecież kochają swoje Dzieci,
no może baardzo rzadko nie,jeśli Dzieci wyżywają się
na Rodzicach,
poniżają,biją,wtedy może to być trudne,ale w innych
przypadkach,Rodzica wybaczają Dzieciom.
Jeszcze jedno wybaczyć,a zapomnieć to dwie różne
rzeczy.
Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie i z nadzieją.Prosić o przebaczenia i umieć
przebaczyć to wspaniała rzecz.Pozdrawiam:)
Witaj Leszku. Robić błędy jest rzeczą ludzką, wybaczac
zaś, Boska.
Cóż, człowiek cale życie na bledach
sie uczy. Mądre przeslanie.
Pozdrawiam cieplutko:)
Życiowa poruszająca refleksja. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
Z trudem przebaczamy innym, jeżeli na dnie naszych
myśli tkwi coś w rodzaju mur odgradzający nasze serca
od innych.
Życie zbyt krótko trwa...
Życie jest krótkie, więc lepiej być w zgodzie...