przebiśnieg

Pięknie, tak, chwile, pozdrawiam serdecznie.

Dziękuję bardzo wszystkim za odwiedziny i komentarze
:)
Groschek :) masz wyobraźnie :)

16: trochę Cię teraz zaskoczę..
czytam tekst jako przygotowanie
się pacjenta przed nieodwracalną
operacją usunięcia np. nowotworu
dwa światy; ten nasz człowieczy,
jednocześnie ale też świat raka,
który zagubiony w obcym wnętrzu
próbuje normalności kiełkując na
zewnątrz niejako w manifestacji
równowartości swojego istnienia
ps. zasadniczo ładnie napisane -
byłoby perfekcyjnie jeśli zdjęła
byś zamieniając brzydkie zaimki

Nastrój, metaforyka i rytm siłą tego pięknego wiersza.

Przytulna chwila. Dobrej nocy:)

Pozostając w refleksji wiersza,
z podobaniem,
pozdrawiam:)

Przebiśniegi to takie małe dzwoneczki (może konwalie
jeszcze bardziej), pierwsze, które zwiastują koniec
zimy i nadejście nowego.
Bardzo niepozorne, tak jak często bywają wszelkie
początki zmian.
Pozdrawiam serdecznie :-)

Piękny, metaforyczny wiersz!
Ostatnia strofa i zarazem puenta wiersza - znakomita!

Serdecznie Cię pozdrawiam

Ciekawa i wyszukana metaforyka. Lubię taką poezję.
Pozdrowionka :):)

A ten kisiel cytrynowy ładnie pachnie i mamy nareszcie
wiosnę :)
Pozdrawiam ciepło i serdecznie :)

Piękny! Tylko tyle napiszę...
Pozdrawiam i dobrej nocy :)

Pełne melancholii i refleksji spojrzenie na chwilę,
która zanurza się w nostalgię i niepokój, tworząc
atmosferę introspekcji i przygotowania na podróż do
wnętrza samego siebie.
(+)

dziękuję bardzo za odwiedziny

Poruszający wiersz...
W istocie - tyle jest dusz bezdomnych i trzeba do
każdej z nich wysłać promień słońca...

Piękny wiersz.
Chwile są jak kwiaty- szybko przekwitają.