Przeciw zwątpieniu
Andrzejowi P.
Porzuć złość niepotrzebną, odpędź wszystkie
smutki,
Wszak przed nami nadzieja tylu pięknych
dni.
Wszelkich niepowodzeń żywot nader
krótki,
Krucha pamięć pęknie jak najcieńsza nić.
I niech pęka zawsze przy chwili
zwątpienia,
Lecz niech nie śmie zadrżeć w chwili
optymizmu
Czerpanego zachłannie z radości
tworzenia,
Z odkrytej na dnie duszy nutki
romantyzmu.
Pomyśl tylko ile rzeczy możesz sam
dokonać,
Jakim szczęściem jest szczęście
samostanowienia,
Odrobina wiary, którą zamkniesz w
dłoniach,
Przyszłych dni wizerunek Twego
przeznaczenia.
Więc zapomnij o tym, co Cię wiecznie
gnębi,
Nie daj gonić myślom tego, co stracone,
Tego, co wspomnieniem serce Twoje ziębi,
Lecz poddaj się temu, co nieuniknione...
Dawno temu napisałam ten wiersz dla kolegi, artysty malarza, który przeżywał kryzys, ale nie tylko twórczy...
Komentarze (11)
Wzruszający przekaz poetycki z humanistycznym
zacięciem. Pozdrawiam serdecznie
Ja również serdecznie pozdrawima :)
Witam Elu...piękny wiersz;lecz poddaj się temu, co
nieuniknione; tak szczera prawda, co ma być to
będzie...czyli przeznaczenie, od tego nie
uciekniemy...trzeba być optymistą. Elu dziękuję bardzo
za odwiedziny u mnie, pozdrawiam
serdecznie...dziękuję. wszystkiego najlepszego.
Z optymizmem za pan brat.
miłego
Dziękuję wszystkim za komentarze i pozdrowienia i
życzę miłego wieczoru :)
To prawda,że aktualne.
Podoba się.
Pozdrawiam,jak zawsze *
To prawda,że aktualne.
Podoba się.
Pozdrawiam,jak zawsze *
Dawano temu napisane, aktualne do dzisiaj. Pozdrawiam
:)
i na pewno nie wieku średniego.
Podoba się
Pozdrawiam serdecznie
miło coś takiego otrzymać