Przedjesienne tęsknoty

Piękny melancholijny wiersz:))) Pozdrawiam cię Romko
serdecznie z uśmiechem:)))

Dziękuję drogim gościom, którzy poświęcili czas na
przeczytanie wierszyczka. Pozdrawiam serdecznie i
życzę udanego tygodnia:-))

Też lubię Niemena,ale tylko jego stare "kawałki".
Pozdrawiam Rheo.

choć lato w pełni melancholia Twojej jesieni mnie
urzekła bo bardzo lubię jesień i Niemena
pozdrawiam

Ach Czesław i mimozy...Czytając Twój wiersz z
niecierpliwością oczekuję za polską złotą jesień.Może
też dlatego ,że wtedy najlepiej odpoczywam?

Miło było przeczytać serdeczności

Mimoza to inaczej nawłoć pospolita i podobno ona
pierwsza jesień wita w przyrodzie, a piosenka Czesława
Niemena piękna, ładny klimacik w wierszu:)

Znalazłam w Twoim wierszu dużo nadziei.
Pozdrawiam Cię, Dobra Duszko i dziękuję za pamięć.

Och jak ja kocham Niemena Romeczko. Ładny klimat
stworzyłaś chociaż wiersz nieregularny, bo rym tylko
zmiecie -jesień
Pozdrawiam.

Miło przeczytać było ...
+ Pozdrawiam (:-)}

Póki co, ciesz się latem Romeczko :)))

bardzo ładnie

i powitamy jesień, a teraz dopóki jest lato cieszmy
się każdym dniem, pozdrawiam serdecznie

Romanko droga.Wzruszyłaś mnie podwójnie,a nawet
więcej.Wiersz przepiękny,melodie i wykonawca te same
uwielbiam i do tego Twoja ukochana córeczka...łzy
popłynęły,mój Boże jakie to wszystko dziwne...to
zaszczyt dla mnie,że przypominam jej ukochaną
babcię.Niech będzie zawsze radosna i szczęśliwa, Ty
również,a ukochana Matka i Babcia gdzieś TAM nad Wami
czuwa.Uściski i pozdrowienia :)

Piękny wiersz o końcówce lata
i oczekiwaniu na jesień,
bardzo mi się podoba,
a Wspomnienie Niemena też bardzo lubię,zresztą jak
wszystkie jego utwory.
Pozdrawiam serdecznie Romuś:)