przedmieścia

zabłądziłem z moimi myślami
w lesie pełnym krasnali
one też….........piją miód

maski w kolorze motyli spadają z drzew
szukając ludzkiego uśmiechu
bociany opuszczają wygrzane gniazda
departure jutro po porannej żabie

chmury przemierzają wędrujący świat
gasząc latarnie nocy
budzą tłumy samotnych
spragnionych kawy


w każdym wagoniku metra
pochyleni nad klawiaturą
oddzieleni słuchawkami
piszemy wiadomość do siebie

przemierzamy czas
wbrew sobie
pociągając za spust
wypatrujemy szczęścia
które stanie się ofiarą

autor

marekg

Napisany: 2017-08-27 Dodano: 2017-08-27 13:42:10

Ten wiersz przeczytano 1487 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie