Przedwiośnie

Świszczy wiatr po lesie jakby czegoś szukał
dzięcioł mu wtóruje dziobem w drzewo stuka
gromada zwierzątek nie wie co się dzieje
i kto zamęt w lesie i na polu sieje

A powodem wiosna na którą czekają
bo po dziurki w nosie wszyscy zimy mają
ponoć się panoszy i kapryśną bywa
na dodatek jeszcze straszliwie złośliwa

Gdy raz sypie śniegiem a raz deszczem pada
zdezorientowana zwierzątek gromada
a kłóci się przy tym że aż puchną uszy
każde chce swe racje na drugim wymusić

Kto spór załagodzi kłótnie uspokoi
kto im powie prawdę zrozumieć pozwoli
czy ktoś wśród nich taki i czy się pokusi
że wiosna choć późno i tak przybyć musi

To sowa ptak mądry co nocą poluje
siadła na gałęzi i tak pohukuje
że taki stan rzeczy to normalna sprawa
gdyż to tylko taka pór roku zabawa

Że zima królować długo już nie będzie
a wiosna czy prędzej czy później przybędzie
a teraz przedwiośnie choć nie wszyscy wiedzą
że to właśnie ono wiosny zapowiedzią

autor

renia

Napisany: 2023-03-14 Dodano: 2023-03-14 17:17:19

Ten wiersz przeczytano 894 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie