Przejście w zapomnienie
Jesteś mym darem od Boga, który straciłem, tak jak straciłem sens życia gdy odeszłaś
Jesteś jak radio w sercu co na przekór
świadomości,
Od rana do snu grasz tylko piosenki o
miłości,
Choć umysł podpowiada inne wiadomości,
Ono Cię kocha pomimo bólu i samotności,
Chcąc być blisko oddalam się nie stawiając
kroku,
Podobnie jak to było w zeszłym roku,
Teraz pozbawiając się uczuć słodkiego
soku,
Moje serce i dusza pozostaje w mocnym
amoku,
Pragnę płakać, nie chcę mi się oddychać,
Co noc po cichu do Ciebie wzdychać,
Boje się, że jutro jak wstanę zacznę
usychać,
I tak bez szelestnie w Twym sercu
zanikać,
Już nie pamiętam jak Twe oczy się
uśmiechają,
Jak usta radość w sobie ogromną mają,
A słowa powiedzieć coś się starają,
Lecz gorycz i ból one tylko dla mnie
dostarczają,
Teraz odchodzę ponieważ bardzo Cię
kocham,
W myślach o każdej porze cicho szlocham,
…
Nie mogę już Cię ranić swoimi czynami,
Wystarczy jak moje serce jest pokryte
ranami,
…
Jutro wzejdzie słońce przynoszące
ukojenie,
Ale nie dla mnie, ja czuć będę cierpienie,
Otworzysz oczy, a mnie nie będzie już,
Wspomnienie o mnie porośnie kurz,
Zaczniesz ponownie patrzeć przed siebie,
A ja budzić się mając przed sobą Ciebie,
Każdy dzień będzie Tobie radością,
A dla mnie, dla mnie będzie zranioną
miłością…
Komentarze (3)
radości wrażliwy nie ma gdy cierpienie ale właśnie
często odchodzi szybko dlatego.Wiersz jest
wsłuchiwaniem w swoje zaszłości uczucia Ładnie myśl
poprowadzona
Ciekawa konstrukcja rymów..po cztery takie
same.."Bezszelestnie" razem..Głos na zachętę..jednak
nie próbuj tej drogi..wiersz traci na wartości przez
te rymy czasownikowe.. M.
Ciezko jest zapomniec prawdziwa milosc,tresc wiersza i
uczucie bardzo do mnie przemawiaja-mam jednakze
wrazenie,ze w poszukiwaniu za rymem duzo
straciles,utwor zamiast nabierac mocy-rozprasza.
Sprobuj napisac cos bez rymowanki,prosto z serca.Zycze
dalszej weny tworczej