Przemijamy

Trzeba zasnąć
by nie stracić niewinności.
Stać gdy każą biec.
Tysiącami gwiazd wybuchnąć
nam przyjdzie gdy
wieczór wypijemy do dna.
Póżniej tylko rozmodlone ciała
na orbitach malowanych -
To my.
Kto nam odda te lata nieprzespane
gestami kruchymi
w jedność scalone.
Wszystkie wiersze
wołające o rozgrzeszenie.
Twarze tych,
których kochaliśmy.
Codziennie tracimy
coś,co już nie wraca.
Dlatego nie każ mi
czekać na dworcach
pod brudnymi palmami
przemijania

autor

ELISABETH

Dodano: 2004-07-30 19:22:17

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie