Przemijanie
Mojej, bliskiej sercu...
Świat zatrzymał się w biegu
Jak mrugnięcie okiem
minął czas rozświetlany
iskierkami w twoich źrenicach
Kurtyna rzęs z wiekiem coraz rzadsza
otwierała i zamykała ukryte uczucia
starannie selekcjonowane na każdy dzień
Dziś, już się nie podnosi
Utknęłaś na krótką chwilę
gdzieś pomiędzy twoim odbiciem w oknie
a wydeptaną ścieżką w ogródku
Idziesz na drugą stronę, mamo
Ja, muszę jeszcze zostać
autor
Małgorzata K.
Dodano: 2023-07-12 23:06:51
Ten wiersz przeczytano 792 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Wiersz porusza
Vanitas vanitatum et omnia vanitas
Każdego z nas dosięga przemijanie.
Piękny, smutny wiersz!
Poruszyłaś i to bardzo...
Wzruszająca puenta.
Serdecznie Cię pozdrawiam i przytulam.
Piękny, choć smutny wiersz o Mamie i dla Mamy.
Niezwykle czule i wzruszającego napisałaś o bardzo
bliskiej Osobie.
Ostatnie wersy są osobistym, szczerym i prawdziwym
wyznaniem.
Po prostu życie.
Pozdrawiam serdecznie :)
I mnie poruszyły wersy Twojego wiersza... I ja znam
ten ból...
Pozdrawiam ciepło.
Poruszyłaś strofami, pozdrawiam cieplo;)
Wzruszające wersy...
Pięknie.
duchami ulotnymi jesteśmy
wzruszające słowa pożegnania.
Wzruszające, szczególnie puenta. Pozdrawiam
Poruszające wersy. Pozdrawiam.
Poruszający wiersz...
Pozdrawiam
I świat się zawala- dla tych, co zostają.
To jest prawda.