Przemijanie
Czas przemija, płynie rzeka,
Jeden czeka, drugi nie,
Szumią lasy, rosną drzewa,
Syty miewa, głodny chce.
Pachną zboża, gra muzyka,
Dzieci śmieją się do łez,
Pieje kogut na kurniku,
Wzdycha człowiek, szczeka pies.
Chłop haruje, sianokosy,
Ciągnie wóz uparty wół.
Wiatr się bawi suchym liściem,
Wznosi w górę, ciska w dół.
Prawi mądrze mądry mędrzec,
Z prawdy prostej głupiec drwi.
Gdzież otwiera ktoś na oścież,
Gdzie zamyka swoje drzwi?
Czy zapłacze kto i wspomni,
Kiedy już nie będzie nas?
Słońce wschodzi a raz księżyc,
Rzeka płynie, mija czas.
Marek Thomanek
Komentarze (10)
Świetny wiersz, gratuluję! Jedynie nie pasuje mi ten
fragment:
"Prawi mądrze mądry mędrzec,"
Ale to w końcu nie mój wiersz.
Bardzo refleksyjny.
Czy i my wspominamy? Czy czasem zdarzy nam się
zapomnieć?
Szczęśliwi ci, co wierzą w reinkarnację. A fraszka
Sztaudyngera chyba trafia w dziesiątkę:
"Człowiek się z ochoty trzęsie,
aby znaleźć sens w bezsensie."
Tak, przemijamy,
ale póki co,
Zdrowia, Wszystkiego co Najlepsze w Nowym 2024 Roku,
pozdrawiam serdecznie.
Pięknie o przemijaniu!
Lekko i rytmicznie napisany.
Z przyjemnością przeczytałam.
Serdeczności przesyłam
Z podobaniem wiersza,
nam pozostaje płynąć z czasem,
do czasu,
pozdrawiam serdecznie:)
Taka kolej rzeczy.
Rytmiczny wiersz. Lubię.
Pozdrawiam :)
i tak przemijamy...
Lekko sie czyta, przemijanie nawet nie dokucza ;)
Wiersz ujmuje prostotą myśli i emocji.
Treść pięknie i rytmicznie ujmuje obraz życia i
upływającego czasu. Wyraża refleksję nad przemijaniem,
zmianami i cyklem życia. Dobrze się go czyta/rymuje.
(+)