Przepaść

"Wisimy nad przepaścią...
trzyma nas miłość, ale tylko moja...
twoja chyba już dawno rozbiła się w głębi przepaści!
Tak szybko można spaść i popaść w zapomnienie.
Dotarliśmy do niej innymi drogami,
całkiem różnymi,
wyszliśmy sobie na przeciw...
Może gdybyśmy kroczyli tymi samymi ścieżkami
,razem!
...może ominelibyśmy tą przeszkodę?
Ale jak mogliśmy podążać razem? Gdy ty już zapomniałeś o mnie...
choć jesteśmy sobie przeznaczeni! Ta przepaść świadcząca o zaniku naszych uczuć powinna pokazać Ci, że nasze drogi życia jednoczą się,
a zejście z wyznaczonego wspólnego toru grozi śmiercią...
naszych dusz,
zaprzestaniem bicia naszych serc, lecz nie Ty nadal nie wierzysz w tę miłość!
Ale niemartw się nie zginiesz! Oddam Ci życie,
duszę,
oddam nawet swobodę kochania...
Poprostu wyrzeknę się uczucia do Ciebie i spadne w dół przepaści...!"

Moje uczucie rozbije się...wraz z nim ja...ale nawet niezauważysz że kogoś ci brak...

autor

KacZusZka:**

Napisany: 2006-06-30 Dodano: 2006-07-01 15:18:51

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie