Przepis na wiersz z zakalcem

Oryginalnie bardzo. I poetycko.
Z podziwem i ukłonem :-)

Wspaniały wiersz Arku wspaniała mini autobiografia
polskiego poety :) Brakuje Ci tylko wygnania i
tęsknoty na obczyźnie co rozrywa duszę na cząstki a
byłbyć wieszczem wiekopomnym.

A tak poważnie znowu zachwyciłeś mnie metaforami :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Oczarowałeś wersami i przekazem. Miłego wieczoru Arku
:)

Piękny...

Bardzo dobry wiersz. Może kiedyś spróbuję napisać co
mnie uformowało. Np. przy ognisku nie śpiewałem
Czerwonych Gitar, tylko lwowskie i harcerskie; Chopin,
który by w radio zawsze i wszędzie przez swoją
wszechobecność stał się niezauważalny. Z muzyki
pięknej wolałem Paderewskiego, Szymanowskiego i
Różyckiego; "Balladynę" oczywiście bardzo lubiłem, ale
bardziej do mnie przemawiała w wersji Przybory, niż
Słowackiego...

Prawdziwy Polak patriota...Oklaski za wiersz...:)
Pozdrawiam z uznaniem Arku:)

Nostalgia i patriotyzm,
wspaniałości Wiersz,
z ogromnym podobaniem,
pozdrawiam serdecznie:)

Marku, Skaldowie to na kuligu, Na ognisku Gitary.
Myślisz, że wiersz warty punkcika? :):)

Piękny wiersz, a czuję podobnie, z tym, że ja byłem za
Skaldami:). Pozdrawiam

Piękny wiersz z miłością do Polski. Pozdrawiam
serdecznie z zachwytem:)

Dziękuję za Wasze komentarze. Krzysztofie - miód mi
wlałeś do serca.
:):):)

Sparafrazuję lekko - ,,najpierwsze BordoBluesy''.

U Ciebie jak zwykle PIĘKNIE!Pozdrawiam ciepło
Bordowy:)

Przepiękny wiersz, z nutą patriotyzmu :)

Twój setny wiersz mnie oczarował. Jest jak wyznanie
wiary w Polskę.