Przepis na wiersz z zakalcem

Wiersz o miłości musi być cudny,
jak pączek w maśle, polany lukrem,
żeby smakował, rozpływał, muskał,
pieścił po włosach, policzkach, biustach,

z wiosną po parku chodził pod rękę,
pachniał bezwonnie, szumiał bezdźwięcznie.
Wiersza o zdradzie nic nie złagodzi,
żywi się fałszem, palcem po wodzie

pisze i plącze z niejasnych przyczyn,
tropy zaciera, czmycha ze smyczy,
bowiem rozłąka, to jest egzamin.
Ile niezdanych jest poza nami?

Wiersz o powrocie pachnie z daleka
świeżą pościelą, gdy na powiekach
łzy ogień spali, do łóżka wskoczy,
zaplatać ciała w kłosów warkocze.

Wiersze o śmierci? Odkąd pamiętam,
kończy je zawsze ta sama puenta;
wyrzuć z szuflady, nie czytaj skrycie -
pisz o czymkolwiek, byle o życiu.

autor

BordoBlues

Napisany: 2022-10-05 Dodano: 2022-10-05 14:56:26

Ten wiersz przeczytano 2813 razy

Oddanych głosów: 73

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie