Przepraszam przez mgłę.

Dla tych, których mi brakuje, a nijak nie mogę im tego powiedzieć.

Otuliła mnie mgła szara,
O smutnym i mętnym powiewie,
Cały świat w sekundę odebrała,
Zostawiając uczucia w gniewie.

Nie jest mi przykro,
kiedy kaleczę twoje serce.
Już nie.

Otuliła mnie mgła biała,
Swym smakiem otruła.
Miłość z serca uleciała,
a słońce ugrzęzło gdzieś w chmurach.

Nie jest mi przykro,
kiedy ucieka twoje szczęście.
Już nie.

Otuliła mnie mgła czarna,
Dusiła cedru zapachem.
A narastający we mnie egoizm
podsycała strachem.

Nie jest mi przykro,
kiedy krwawi twoja dusza.
Ale przepraszam.

autor

niewierna_zyciu

Napisany: 2012-04-17 Dodano: 2012-04-17 22:28:24

Ten wiersz przeczytano 668 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Toniczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie