Przestworze
marzenia tak jak liść
na wietrze
wolno się unoszą
i jeszcze
przeżywana miłość
jej wejście
o karesy prosząc
te przejścia
co nowinę głoszą
jak szczęście
dają sercu radość
aż wreszcie
tworzą realny świat
pełniejszy
pełen niepokojów
łez i trosk
trudności i znoju
lecz bliski
wszystkim homo faber*
* 1- łac. człowiek wytwórca /lub architekt/ druga część trylogii Maksa Frischa „Homo Faber” wyd. 1959
autor
molica
Dodano: 2023-05-18 13:15:45
Ten wiersz przeczytano 1514 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
to prawda- marzenia dopełniają realny świat, a on jest
pełen niepokojów i trudności.
Niepokój dodaje marzeniom młodości Świat uwielbia
różnorodność,
kobieta i brylant
najpiękniejszy duet godny...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia