Przez przekorę
Odkąd już historia kołem losów toczy,
Człowiek miał tendencję by troszeczkę
zboczyć.
Chociaż prosta droga kusiła spokojem,
On zawsze wybierał inne, jako swoje.
Na nic się zdawało przywódców mamienie,
Ludzkość przez przekorę wybrała
cierpienie
Krzywda oraz boleść im straszniejsza
była,
Tym większą ciekawość w umysłach
rodziła.
Nawet grzech przez Boga samego nasłany,
Nie został przyjęty ani przestrzegany.
Bo człowiek z natury zawzięty wciąż
będzie,
Że wytrwa w najgorszym, ale własnym
błędzie.
03/01/2011
Komentarze (1)
Wspniały wiersz! Bardzo trafny.