Przez szybę, przez mgłę
Przed szybę jak przez mgłę, widzę
wszystko.
Świat okrutny, w którym żyję, w którym nie
ma miłości, przyjaźni i rodzinnej
atmosfery.
Ludzie źli i okrutni chodzą po tym świecie,
krzywdząc wszystkich na około, a ja nie
mogę nic zrobić.
Serce mi się kraja na ten widok, na ten
straszny widok. I gromadzę w głowie myśli
dlaczego tak jest, ale na to pytanie
odpowiedzi nie zna żaden człowiek.
autor
Natalka Wierzbicka
Dodano: 2013-08-03 21:06:18
Ten wiersz przeczytano 827 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Natalko, aż Ci współczuję.
Pozdrawiam:)
smutny twój wiersz ...myślę ze nie jest aż tak źle a
dlaczego tak się dzieje to my ludzie sami sobie
stwarzamy to zło...
pozdrawiam miłej niedzieli +++
Natalko - za podjęcie tematu już należy Cię pochwalić.
Co do wykonania - patrz, w 2 wersie masz 2 razy słowa
'w którym', a przecież można tego się pozbyć.
-----------------
Przez szybę jak przez mgłę, widzę wszystko.
Świat okrutny w którym żyję, nie ma miłości,
przyjaźni, a co dopiero rodzinnej atmosfery.
Ludzie źli.Wciąż krzywdzą innych na około, a ja nie
mogę temu zrobić.
Serce mi się kraje na ten widok, na ten straszny widok
i gromadzę w głowie myśli dlaczego tak jest, ale na to
pytanie odpowiedzi nie zna żaden człowiek.