Przeznaczenie

Na rozdrożu dróg stoi przeznaczenie,
kolorami słońca moją twarz grzeje.
Odkrywa rozpostarte ścieżki świadomości,
gdzieś w oddali ludzkiej miłości.

W płomieniach życia oddaje swe emocje,
będąc moim losem,
me przenaczenie,
gubi i roni łzy skorumpowanego świata.
Powiększa a zarazem traci los ludzkiego żywota.

W podniesionym chaosie wrzawy i szumu,
odnajduje piękno ludziego tłumu.
W szaroburych, kocich spojrzeniach,
staje się sępem bliskości złaczonych postaci.

To właśnie me przenaczenie..

autor

Beatris

Napisany: 2009-04-30 Dodano: 2009-04-30 21:45:41

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie