Przyjaciel

Mam kłopot,
tak duży, jak wyspy niebiańskie,
me myśli są czarne,
skierowane w dół,
odchodzi ochota do życia w tej bańce,
nadchodzi pragnienie końca.

Wtem mój przyjaciel,
wyciąga dłoń, nie jestem już sam,
czuje, że pomóc pragnie mi,
radosny okrzyk w duszy gra,
wskazuje ręką i mówi:

Ten czerwony, jest ładny,
pod kolor Twych oczu.

Więc biorę krwawy sznur,
zaczepiam w nieboskłonie,
na stołek wspinam się,
już raz ostatni widzę go,
tą uśmiechniętą twarz,
z nóg czterech zrzucam ciężar swój,
na zawsze idę spać...

autor

JJ

Dodano: 2008-11-14 23:00:31

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie