Przyjaciele
Przyjaciele są jak anioły...
Ciała tak ludzkie
Choć dusze niebiańskie.
Przychodzą pomóc
Gdy wiara gaśnie.
Podnoszą z otchłani
I chronią przed ciosem.
To oni scałują mą łzę rozpaczy
To oni ochronią mój uśmiech promienny.
To oni- jedyni, niepowtarzalni
W radości i smutku obecni,
Jako pierwsi melodie szczęścia zanucą
Jako ostatni na mój grób powrócą…
...które stawiają nas na nogi, gdy nasze skrzydła zapomniały jak się lata.
Komentarze (2)
Masz rację Autorze i nic tu dodać ani zaprzeczyć.
Sliczny wiersz...Masz racje prawdziwi przyjaciele są
jak anioly ktore nad nami czuwają;)