Przyjaciele

Jak wiele już dróg ze mną przeszliście?
Zdarzenia przemijały jak jesienne liście.
Tyle już nas spotkało: dobrego i złego
Nie było podziału: co jej a co jego.

Teraz stoję przed bramą otwartą do połowy.
Tu się kończy to, co stare. Przychodzi czas nowy.
Odwracam się jeszcze patrząc za wami,
Sama dalej idę, nie będzie mnie już z wami.

Tam gdzie ja idę wy iść nie możecie
Zostawiam was samych, co robić dobrze wiecie
Może kiedyś siadając przy kominie
Wspominając moję imię czas wam milej minie.

Przyjaźń to najpiękniejsza rzecz, jaką człowiek może zaproponować drugiemu człowiekowi. Bezinteresownie.

autor

Enwalme

Dodano: 2007-08-13 11:35:23

Ten wiersz przeczytano 999 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie