Przypadkiem
Tylko mi nie mów, że beze mnie
zabraknie słońca przy jesieni,
że święta będą nieświąteczne.
Nic, tak naprawdę, się nie zmieni.
Dzień nie ściemnieje, noc nie zblednie,
i niebo na tej samej stronie.
Tylko mi nie mów, że beze mnie
ten dom przestanie pachnieć domem.
Kawa smakować będzie kawą
porannomocną. Na gałęziach
te same wróble się pojawią.
Nic,
tylko w ramkach nowe zdjęcia.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2019-10-28 07:48:47
Ten wiersz przeczytano 6625 razy
Oddanych głosów: 151
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (135)
Dzięki, Blondynko :)
Piękny wiersz, jestem pod wrażeniem Zosiaku-:) Cudo!!!
Pozdrowionka przesyłam.
Dziękuję :)
Pięknie a zarazem smutno się zrobiło. Wykonanie super.
Gratuluję talentu.
Pozdrawiam
Smutny ten wiersz i piękny jednocześnie. Takie słowa
mogłaby wypowiedzieć zdradzona kobieta, która się
wyprowadza.
Witaj Zosiu:)
Może świat się nie zmienia ale w sercu pozostaje
pustka:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Chcemy, aby nikt nie rozpaczał nad naszym odejściem,
lecz tak naprawdę wszystko się zmienia i nic nie jest
takie jak wcześniej. Bardzo wymowny wiersz z
refleksyjnym zakończeniem
Niby nic się nie zmieni...
a jednak:(
Piękny wiersz:)
Pozdrawiam:)
Ładnie. Przeczytałam z przyjemnością.
Piękna melancholia.
Piękna melancholia.
Dziękuję :)
Piękny, smutny i jak życie prawdziwy
kochanie dziękuję ... buziol się należy ...
Skarbie, Maju
dziękuję Wam :)