Przystań
soczysta zieleń
rozścieliła się
w obu komorach
rozsypała podbiały
między przedsionkami
odurza magnolia
przy zastawce aorty
zakwitły kaczeńce
potok płynie tętnicami
świergot ptaków
nie milknie
w zatoce wieńcowej
słońca rytmicznie
wschodzą i gasną
spacer boso
zapiera dech
autor
Konwalia majowa
Dodano: 2022-05-07 09:43:39
Ten wiersz przeczytano 2184 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Tak, przyroda hojna jest.
Tacy jesteśmy dokładnie.
Zbudowani na obraz natury.
Piękne porównanie ludzkiego układu krwionośnego do
prawideł przyrody.
Jestem zafascynowana tematem wiersza.
Piękny wiersz, bardzo oryginalny.
Pozdrawiam serdecznie
Świetny wiersz. Ten splot wiosennej przyrody z
organizmem człowieka jest wspaniały, oryginalny.
Pozdrawiam cieplutko :)
Bardzo ciekawy pomysł :-)
Dobrze oddana wiosna w sercu. Dobrej nocy Konwalio:)
Cieszy mnie Wasz życzliwy odbiór.
Pozdrawiam :)
Świetny wiersz! Pozdrawiam serdecznie :)
Śliczna i nietuzinkowa ta wiosna, w pięknym wierszu.
Pozdrawiam serdecznie:)
.. ależ cudeńko.. rewelka !
Świetna treść, z uznaniem i podobaniem dla pomysłu,
pozdrawiam ciepło.
Jestem oczarowany, co za pomysł na wiersz. Super.
:):)
Świetny, bardzo oryginalny zapis poetycki, przyroda
poprzez pryzmat
naszego układu krwionośno sercowego,
jak dla mnie super.
Pozdrawiam weekendowo, Dorotko.
Bardzo dziękuję Wam za odwiedziny.
Przesyłam ciepłe pozdrowienia ze spaceru ;)
uważaj,żeby tylko kataru nie dostać bo trawa mokra
Pięknie, w wersach czuć maj.
Pozdrawiam serdecznie :)