Przystań serc
Kiedy chmury się zbierają nad głową,
myśli biegną tam, gdzie serc mała
przystań.
Widzę rzekę, most Tumski i ogród,
w którym wiosną przy alejce zakwitła
mała miłość, co od kwiatu piękniejsza.
Ktoś troskliwie ją ogrzewa spojrzeniem,
dobrym słowem pielęgnuje, dopieszcza,
aż jej płatki aurą szczęścia jaśnieją.
Przy fontannie w uwerturę wsłuchana,
w duszę zapadł mi i wzrok twój i
Wrocław.
Jak na skrzydłach zawsze będę wracała,
aż usłyszę - nie chcę czekać już, zostań.
Komentarze (46)
Witam. Jak zawsze piękny. Pozdrawiam serdecznie
Piękne miasto,piękne uczucie a miłość to niekończący
się temat a Ty ciepło o niej piszesz.
Pozdrawiam:)
świetny wiersz wciągający pozdrawiam ;))
Ładnie splecione uczucie do miejsca i człowieka. :)
ciepło, tkliwie
zamykam oczy i spaceruje w twoich wersach
ulicami Wrocławia
Aniu, zostań we Wrocławiu, tu jest tak cudownie jak w
Twoich wierszach :-)
Pieknie, wzruszajaco Ann:)+
Mnie też mota Ta Ann Wieczna Tęsknota! Pozdrawiam
cieplutko:)
Omotała mnie swoimi wierszami i mota Wieczna Tęsknota.
Cieplutko pozdrawiam .
Wrocław w duszę łatwo wpada;) wiem coś o tym.
pozdrawiam:)
Podoba się, ale myślę, że ładniej zabrzmiałby jako
dziesięciozgłoskowiec:
Kiedy chmury się zbiorą nad głową,
myśli biegną gdzie serc mała przystań,
Widzę rzekę, most Tumski i ogród
w którym wiosną w alejce zakwitła
mała miłość, od kwiatu piękniejsza,
ktoś troskliwie ją ogrzał spojrzeniem... itd
Miłego dnia.
Hmmm... nie ma to jak Wrocław. Serdecznie pozdrawiam
Tytuł fajny.
Mam duży sentyment do Wrocławia, właśnie w tym
temacie, choć życie troszkę inaczej dopisało. Miło
było powspominać i miasto, i pewne oczy. Pozdrawiam :)
Ocena techniczna -pozytyw. Temat - zapomniałem :-) :-)
średnia - + Miłego..