PRZYSZŁA
Każdy z nas jest Aniołem z jednym skrzydłem. Jeśli chcemy pofrunąć, musimy mocno się objąć. Uczę się ciebie na pamięć.
absolutna szczerość emocjonalna
przestał się uśmiechać
w tym roku zakochany
jak świerszcz obudzony krzyczy lękiem
to mgła tańczy i układa
fantasmagoria
zabiera myśli nieprzytomne zakręcenie
układanie na co dzień stało się
niemożliwe
karty w kabałę wróżyć chcą się same
człowiek pragnieniem
pełny oddech
miłość przyszła!
prawda
co falą wszystko zmiata
Łódź,03.01.2009 ula2ula
Komentarze (20)
Pięknie i wdzięcznie o miłości, choć trochę smutno.+
Miłość w życiu wszystko zmienia... na lepsze... Więc
trzeba kochać...
Ty z Aniołem ja z Sokołem...cieszę sie ,że się
rozumiemy...:))POz+
Metafory w wierszu są anielskie (jak zawsze). Gdzie
bije ich żródełko ? :)
Miłość pokona wszystko i wszystkich. Jestem
błogosławieństwem i zatraceniem w jednym. I potrafi
bardzo zmienić człowieka. Ładny wiersz.
Kawał pięknej i niełatwej poezji, bo i miłość zresztą
taka jest - ta prawdziwa, gdzie pragnienie człowieka
ma taką siłę, że wszystko inne zostaje zmiecione na
drugi plan. Pozdrawiam.
Miłość to smaki życia-a my jej kucharzami...skłaniasz
do przemyśleń z miłością związanych.Bogactwo słów w
wierszu:)
Bóg nam daje los zabiera i etc
hm.. kolejny dobry wiersz o miłości.
Uczucie miłości jest piękne bo dziękni niemu dostajemy
skrzydła/
och jaka ona nieprzewidywalna!
Trudna miłość potrafi namącić w życiu dlatego raczej
nie staram się pakować w takie związki.
Miejmy nadzieję, że zmiecie wszystko to złe co jej
przeszkadza.
"układanie na co dzień stało się niemożliwe" do tego
samego wniosku doszłam ostatnio. ;) Fala może zmiatać
wiatr ją do tego popycha, dla mnie wymowne... na
PLUS... rozumiem Cię doskonale, pozdrawiam serdecznie
miłość pod niebiosa wznosi, ale i burze rozpętuję,
potrafi być zapomnieniem ale i zapomina o swiecie,
dech zapiera, ale ta najpiękniejsza jest dla człowieka
oddechem...