Ptaki bez skrzydeł
Spójrz w te smutne oczy
-tyle jest wokół bezsilnych serc,
zamiast szampana późnym wieczorem
tu leją się strumienie łez
Ptaki bez skrzydeł, z resztkami piór,
wyprani z uczuć, obdarci z marzeń,
kolejna maska - kolejna z ról,
żyjemy byle do przodu, z dnia na dzień
Spójrz… i powiedz mi
-gdzie się podziały nasze wartości?
Człowiek potrzebny jest na parę chwil,
chciwość i kłamstwo za zdradą goni…
Dziś władzę mają zwierzęce żądze,
a banknot w dłoni stał się głównym
celem,
szybka znajomość - to teraz jest modne,
ciało się ceni bardziej niż intelekt…
Spójrz… tu nie ma miłości
-istnieje tylko na deskach w teatrach,
porwanych stronach stuletniej książki
i wspomnieniach po naszych pradziadkach
Ptaki bez skrzydeł, z resztkami piór,
na strychu w kącie zszywamy rany,
w szponach używek tłumimy ból
i przykrywamy go usmiechami…
Spójrz… jak puste to wszystko
-światem zawładnął materializm
i coraz bardziej brniemy w nicość,
ubodzy w życie, lecz w dobra bogaci
Ptaki bez skrzydeł, z resztkami piór
-ktoś w nas pogasił wszystkie światła,
dzisiaj samotnie spadamy w dół,
choć urodziliśmy się żeby latać…
Na skrzydłach motyla
Komentarze (10)
Wartościowe przesłanie interesującego wiersza.
Myślę, że są jeszcze ludzie bogaci w życie. Może nie
jest ich tak mało?
Pozdrawiam ciepło.
Przyszło nam żyć w takim świecie i trzeba się w nim
odnaleźć, a nie narzekać i mieć pretensje do
garbatego, że ma proste dzieci...Pozdrawiam
PS. to nie odwaga tylko rozsądek ;) Zdobycze techniki
niektóre są przydatne, inne durnowate mz
Człowiek uczy się kochać całe życie. Nie tylko
bliskich, ale i przyrodę.
I dzielnie znosić wrogów i bezrozumnych polityków :)
Życzę każdemu skrzydeł. Ładnie pokazałaś dno, ale
latamy trochę wyżej, pewnie i Ty. Świat jest coraz
lepszy, chociaż cały czas próbują nowi bogowie świata,
politycy podcinać wszystkim skrzydła, ale póki co
latamy wysoko. Zbliża się egzamin z latania...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Tak właśnie jest
Przykre lecz prawdziwe
Treść oddaje w pełni stan obecnej rzeczywistości
Podoba mi się ten nostalgiczny tekst (a zwłaszcza jego
trzy ostatnie strofy),
choć polemizowałabym z teorią, że postęp cywilizacyjny
zmienia człowieka na gorsze. Miłej niedzieli:)
*oddalamy się fizycznie...
Jedni lecą w dół z powodu chęci bycia bogatym, inni w
ten sam dół, bo chcą przeżyć. Takie czasy... I
oddalamy się od siebie, z przepracowania.
Mądry, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam:)
Mily - i gratuluję odwagi, bo coraz mniej jest takich
ludzi, pozdrawiam serdecznie
Tak to z grubsza wygląda:(
Ja jestem staromodna i dobrze mi z tym.
Pozdrawiam:)