pułap
kłębek egoizmu zamknięty
w jednym podmiocie
toczy się po ziemi
w górę
w dół
na oślep
w przedmioty uderza siłą tsunami
poplątany buduje pałac z zapałek
na popiół
nie ten- co posypują głowy
dzisiejszy-tworzony bez ofiar
ducha
autor
m.m
Dodano: 2011-03-26 20:10:45
Ten wiersz przeczytano 574 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
W kilku słowach oddałaś głębię problemu naszych
czasów, pięknie.. z serca dziękuję i słonecznie
pozdrawiam :)
wpadam z rewizytą:)sorry za spóźnienie :) ciekawa
metafora trzeba chwilę przystanąć lubię takie wiersze
:)
świetna metafora z tym popiołem, bardzo mi się podoba
:-)
fajnie ujęty wiersz...dwa w jednym ...zamknięci
...super ...pozdrawiam ciepło
człowiek w moim wierszu przedstawiony jest jako"
podmiot" i jako" przedmiot.Wyjaśniam bo chciała bym by
było wiadomo co chciałam przekazać czytelnikowi
oj masz rację, toczy się kłębek egoizmu po świecie i
nie ma kto go zatrzymać.
Nutka egoizmu nie zaszkodzi, ale w miarę rozsądku.
ciekawy wiersz wprawia w zadumę.
Pozdrawiam :)
Z egoizmem tylko egoiści mają dobrze, gorzej ma
otoczenie, ale nas jest więcej. Z optymizmem
pozdrawiam.
Niestety egoizm jest najgorszą cechą podmiotu... jest
i będzie niestety.. Wiersz smutny, ale bardzo ładnie
napisany...