Pustelnia
Głęboko w środku szukam siebie
staram się nie myśleć nie czuć
czuje jak jedna po drugiej
spływają po odbiciu lustrzanym
Później tylko rozbite szkło
odchodzę-nie chce tego widzieć
...Krwi...Łez...Szkła...
W śpiączkę zapaść pragnę
po za świadomością znaleźć się
Nic nie czuć nie myśleć!
Ranię Cię...Wiem boli mnie to
Ranię siebie wiem...
mówisz mi to co dnia
Kochasz-Ja Ciebie też
autor
Czarownica
Dodano: 2006-01-17 12:54:38
Ten wiersz przeczytano 489 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.