Pustka na dnie serca

Pustka cicha na dnie serca zamieszkała
bez krzyków, hałasów
samą tu została

Gdy miłość umierała
to choć przy łkania kroplach
dodawała czas do czasu
nie całkiem samotna

Na ten czas pozostał jej łomot głuchy
serca bawiącego się w życie
Nie wiadomo tylko po co
i dla kogo to życie

Pustka ożywia samotność tęsknotą
za ukojeniem w tym rytmie głuchym
za ciszą
śmiertelnym bezruchem

By serce ucichło i umysł spokojny wygasł
by pustka umarła
by cisza się wdarła

autor

Piotr Graczykowski

Dodano: 2007-01-20 10:49:02

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie