pustka, po niej żal
...
wśród łąk usłanych kwieciem
szukamy swego czasu
jakie dać komuś niedoszłe słowo
jak odczytać czyjeś pragnienia
szelest złotawych liści
i pustka studząca naiwność
milczenie podle zagłusza
niweczący czas
po dniu wspomnień
przepojonych ciszą
płonie krzyk goreje łza
widzimy resztę przestrzeni
słowa splatają się w locie
spojrzenia wywołują dreszcz
chyba ich nigdy nie było
na pewno pozostał w nas żal
samotnie szukamy i
odnajdujemy chwilę
gwar jakiś nie ten
czy jeszcze kochamy
odchodząc
nie wracamy
czasem jedno marne słowo
śród nocnych mar
czasem nic
i żal
...
autor
Femina (F.A.)
Dodano: 2010-02-25 12:04:54
Ten wiersz przeczytano 748 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Tak na prawdę, wszystko już było napisane...
Najważniejsze to słuchać sumienia i pisać po
swojemu... bo inaczej nie znaczy o czym innym :)
zdecydowanie na plus :)
Życie nie jest proste ,a często ludzie sobie
utrudniają ,jakby nie chcieli się zrozumieć.
A przecież powinno być odwrotnie.
zatrzymane myśli na spacerze w ciszy...wiele
patyn....a odpowiedzi przed nami..pozdrawiam...
takie wiersz rozumiem ten kto przezyl juz pare latek
na tej ziemi, pozdrawiam
wiersz pełen refleksji ,fajnie się czyta osobiście
przestałam zadawać sobie jakiekolwiek pytania ,smutek
i żal wyprowadziłam z domu :) pozdrawiam serdecznie
Zadumałam się nad wierszem...czasami wpadamy w dołek
bez wyjścia...wiara i nadzieja pomaga nam
przetrwać...pozdrawiam
bez urazy ,ale to wszystko już było napisane tysiąc
pięć razy.
Milczenie i obojętność rani ,na pytania czasami trudno
znaleźć odpowiedź.Pozdrawiam serdecznie.
"w samotności szukamy
odnajdujemy zalotną chwilę
gwar już nie ten
nie kochamy" biorę tę zwrotkę w całości a reszta
wiersza równie godna przeczytania, co uczyniłam:)
Żal za słowem choć najmniejszym? Milczenie rani
mocniej..taka prawda.. Mam nadzieję, że aktualnie już
lepiej..datę widzę :).. M.
Andre_docent - te powtórzenia miały zaakcentować,
poszukać odpowiedzi, "dlaczego, z jakiego powodu"
Poprawiłam, mam nadzieję, że już lepiej - dziękuję.
Ciekawy wiersz i o odpowiedź nie łatwo znaleźć-chyba
niema mocnych co mogliby sobie prawidłowo odpowiedzieć
na zadane pytania...zobaczymy sami już po tamtej
stronie...powodzenia
Takie jest życie na to pytanie nie jeden szukał
odpowiedzi ,wiersz refleksyjny.
Za dużo powtórzeń jakby one miały coś wnieść-po co?
wyraźnie na nie.
Chyba dlatego, że jesteśmy ludźmi, tylko lub aż,
pozdrawiam:)