Py-tajnik kropki

Dzięki za wenę, Tańczących neuronów, Wbiegających na scenę ;)

Kropka?
Skapnęła od dołu pytajnika
Świat prosty, rozumowy znika
Kropka wpada do marzenia karmnika

Zgłodniała dusza w takt serca ją porywa
Co poniżej „Kropki” z praw logiki obmywa
Bez ograniczeń, co zechce, zdobywa
Kropka jest początkiem bezkresu – tak bywa

Deszcz neuronów padający z chmurki
Kruszy kropelkami zastygłe w kropce murki
Pisze na nich dla Ciebie gorące laurki
Fluidy oplatają w mięciutkie welurki

Kropka poza formę zdania wyskoczy
Wpadnie w kierat pod-tekstu
I progi domy-słów przekroczy
Zmysły z mych słów wtoczy w Twe oczy

autor

uUulotny

Napisany: 2006-05-21 Dodano: 2006-05-21 16:18:32

Ten wiersz przeczytano 612 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie