Pył

dla mojego męża Miłosza /2oo9/

Miedzy pyłem miłości i echem słów
Czuje oddech gorący Twój
Niszczący gęsią skórę pożądania
Ocierasz namiętność o aksamit uśmiechu
Szukając śmiejących się oczu w jasnej pościeli.

Dotykiem sprawdza parującą mgłę na porannej rosie Twoich polików
Pyta blaskiem oczu o pogodę ducha
Wdycha szczęście noszące jego imię
Ogrzewa się ciepłem silnych ramion,
Pływa w basenie zapachów
Przytula się do niego jak mała dziewczynka
bojąca się burzy ze strachem w myślach,
ze bez niego piorun rzeczywistości spali jej serce.

autor

monisia@

Dodano: 2009-08-15 15:38:43

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie