pytam....

nie mów mi że jestem niewidzialna

pytam siebie samej jak dalej
żyć
pytam siebie samej jak
iść pod prąd
nie ma odpowiedzi
cisza wciąż krzyczy
a ja
jak ta samotnia
wśród gwaru ulicy
idę i szukam
chwil które już
dawno mineły
mam tylko siebie
i swoje pytania
mam tylko siebie
i swoje marzenia
mam świat w którym
nie ma miejsca na odpowiedzi
więc gnam jak oszalała
byle dalej
dalej dalej
czas mnie nie dogoni

autor

sarenk@

Napisany: 2005-09-21 Dodano: 2005-09-22 03:20:41

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie