Pytania retoryczne

Witaj moja Droga Imienniczko:-) Sama nie wiem, jak to
się stało, że pominęłam Twój profil z pięknym
wierszami kilka razy, więc jeśli
pozwolisz, to trochę poczytam. Wybacz mi Celinko
zaniechanie w tej materii:-)
Cóż, czasami los zagubi adres i człowiek tkwi w
beznadziei. Czasami zbliży ludzi do siebie a potem ich
rozdzieli. Bardzo dojmujący wiersz! Pozdrawiam
dobranocnie:-)

mocna ładna puenta, ale i życie nie rozpieszcza
wielu...

gdyby na szalach były życia,
kto by wybrał to złe, trzeba by było Chrystusem się
urodzić, o co dzisiaj raczej trudno.
Byłoby dużo wag, ale o jednej szali - o to by ludzie
już zadbali.
Pozdrawiam serdecznie

Na wiele pytań nigdy nie znajdziemy odpowiedzi.
Wszystkiego dobrego Celinko paa

Bardzo dobrze napisany wiersz pozdrawiam

ileż to podobnych pytań zadajemy sobie w trudnych
momentach życia

Witaj Celinko - prawdziwa miłość podąży w przepaść za
miłością...:)

Bardzo dobry wiersz a ostanie zdanie podsumuje
retoryczne pytanie, pozdrawiam

smutek i łzy co przecina twarz...
miłego poniedziałku:)

"Przecina twarz, bolesno-słona łza"
Bardzo wymowny, sumujący wers.

Świetny wiersz szczerość i otwartość przekazu Pogodnej
nocy.

Dla tych, co mają takie doświadczenia za sobą to nie
są pytania retoryczne:)
Sądzę, że większość z nas ma takowe doświadczenia w
swoim
życiowym dorobku.
Pozdrawiam serdecznie.

A łzy tak naprawdę niczego nie rozwiązują.

nauka retoryki
ponoć daje dobre nawyki;
zawsze osobniki szkolone
mogą kota odwrócić ogonem
po co pytać retorycznie
kiedy odpowiedź brzmi
niesympatycznie..