Radość
Niesamowita pogoda ducha ma,
Skąd ona wielka tak,
Mój sposób przekażę wam,
Jak stawić czoło światu, dam.
Każde chwile mogą być wesołe,
Gdy inaczej spojrzysz na nie.
Zła pogoda Ci doskwiera,
Gdzieś ktoś umiera.
Świat Ci się załamuje,
Inni mają gorzej,
Ciesz się tym co masz,
Ktoś ma gorszy los.
Ciesz się wszystkim co się zdarza,
Kłopotów nie przysparza.
Małe rzeczy mogą cieszyć
Trzeba w to uwierzyć.
Deszcz do wyjścia nie zmusza,
W innym kraju susza
Małe rzeczy radość dają,
Życie wzbogacają.
Gdy pociąg uciekł,
Nie złość się od razu,
Uwierz że to dar losu,
Unikniesz śmierci w ten sposób.
Może żyjesz dzięki temu,
Opatrzności Boga dobrego.
Złamana ręka albo noga,
To nie jest przeszkoda.
Kiedyś będzie jak nowa.
Inni ich nie mają wcale,
To nie jest wspaniale,
To jest powód do przykrości.
Ciesz się ze swej młodości,
Odegnaj wszystkie złości.
Masz słabą pracę,
Schowaj swoje żale,
Ktoś nie ma jej wcale.
Jedynie miłość mnie dobija,
Tak ulotna chwila,
Chcę się znów otworzyć,
Ale nie mam komu,
Zostało mi siedzenie w domu.
Każdy dzień podobny,
Czy to mnie dobija,
Jedna myśl przychodzi do głowy
Chcę znów być szalony
Bawią mnie drobiazgi,
Brak smaku porażki.
Robię się szalony,
Czy też zwariowany,
Znów nie pokonany.
Ludzie o mnie myślą,
Co to za idiota,
Dziwne różne rzeczy,
Mnie to nie obchodzi.
Ważne to co czuję,
Oraz to co robię.
Nie ruszają mnie opinie,
Znudzonych życiem ludzi,
Tylko narzekają,
Mi to już nie szkodzi.
jeden z moich pierwszych wierszy, niezbyt dopracowany, to co napiszę, jest nie poprawiane
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.